Сафин Фидаил

Учитель истории Булмазинской школы, отличник просвещения Республики Башкортостан Фидаиль Абелгаянович Сафин частенько заходит в редакцию. И каждый раз у него бывает для нас подарок в виде статьи, в основном исторического характера. Раньше я не знала, что известный в районе краевед пишет еще стихи. Оказывается, он просто не афишировал свое увлечение. Только после 45 лет Фидаиль начал приносит свои стихотворения в редакцию.

Сразу же бросилось в глаза: это не «опусы» начинающего любителя для рубрики «Проба пера», а вполне зрелые образцы поэзии, достойные занять свое место на страницах периодических изданий. И когда в июле 2008 года я взяла в руки первый сборник стихов Ф.Сафина «Быуат артылганда» (Стоит тысячелетие у ворот) из серии «Голоса молодых», выпущенный издательством «Китап», это было воспринято мною как само собой разумеющееся событие. А уже в 2009 году он выпустил вторую свою книгу «Алтын купер» (Золотой мост).

Фидаиль Сафин родился 7 сентября 1962 года. В родной деревне Балмазы окончил восемь классов, затем поступил в Месягутовское педагогическое училище.

-В студенческие годы наш педагог Сафура Шамсетдиновна увлекла нас миром башкирской поэзии. Организовала встречи с такими известными поэтами, как Р.Сафин, Р.Шаммас, одним словом, научила работать со словом, – вспоминает Фидаиль. – Затем журналист Р.Хажиев организовал литературный кружок. И мы стали регулярно видеть плоды своего творчества в стенной газете училища.

В молодые годы, когда человек живет стихией любви. Многие увлекаются рифмованием своих чувств. А вот Фидаиль красоте слога оставался верен всегда. Его сердце само стало родником творчества.

В годы службы пограничником на берегах Амура он своим мелким почерком исписал стихами несколько блокнотов. А когда поступил учиться на исторический факултет Башкирского государственного университета , поэт Ахмадиев дал вдохновению студента новый толчок.

Но молодой человек должен был отрабатывать свой кусок хлеба – преподавать в школе историю. А для этого надо было капитально изучить эту науку. Так на некоторое время стихи отошли на второй план.

– Мой интерес к истории начался с того, что я хотел доказать, что моя  родная деревня имеет древнее название, рассказывает Фидаиль. – Дальше я стал интересоваться прошлым других деревень, историей всего района.

Ф.Сафин  изучает историю не в кабинете. В 2005 году он открыл памятник археологии «стоянка Балмазы», позже дал Новое толкование топонимам Суянтус и Бердяш. Восстанавливает биографии пугачевских полковников из нашего района, собирает легенды и предания о Салавате Юлаеве. Фидаиль Абелгаянович также составил топонимический словарь района, по крупицам воссоздает историю башкирских родов Унлар и Балыксы. Он говорит, что о племенах ун и балыксы в научной литературе имеется мало фактов, этот вопрос изучен слабо. Не найдены даже атрибуты племен. И думает заниматься поиском их шежере, а найденные материалы систематизировать и опубликовать.  Мечтает составить историческую энциклопедию района.

– Наша история в своем истинном свете только начинает раскрываться. Фидаиль Сафин ведет в этом направлении активную работу вносит личный вклад в пробуждение национального самосознания. Чтобы так увлеченно заниматься поисками, наверное, надо сильно любить прошлое своего народа. Фидаиль сидит в архивах, ищет сохранившиеся рукописи, находит что-то в книгах. Добытые знания систематизирует, и появляется его статьи, – так характеризуют работу Ф.Сафина работники Караидельского архива.(К стати он за большой вклад в изучение родного края отмечен Благодарственным письмом Национального архива РБ)

– Мне очень нравятся его интересные и понятные краеведческие статьи. Именно от нег стало известно, что деревня Откустино названа в честь одного из первых жителей – башкира Сулеймана Эткустина. Как утверждает Ф.Сафин, Сулейман в годы Крестьянской войны 1773-1775 годов был сподвижником Салавата Юлаева и имел чин полковника, – говорит учитель истории Старооткустинской СОШ, краевед Ю.Васимов.

Другой учитель – В. Ипулаев – замечает, что работы Фидаиля привлекли внимание и ученых-археологов.

И в 2014 году Институтом гуманитарных исследований Республики Башкортостан и Центром изучения исторического наследия Башкортостана ШЕЖЕРЕ было выпущена 3 и 4 тома истории башкирских родов «Балыксы» и «Унлар» , где немалый вклад и Ф.Сафина. (Он является так же соавтором книги посвященного юбилею района «Природой и людьми гордимся мы»).

Эта кропотливая работа занимает большое количество времени, а ведь у мужчины есть и личная жизнь. С женой Зульфиной Ваясовной они вырастили и воспитали двоих детей: сын Дениса и дочь Гульназ.

Но поэзия по-прежнему не дает ему покоя. Душа, однажды познав ее пленительный мир, творит новые стихи.

Что же такое стихи для поэта по имени Фидаиль? Вот как он пишет об этом в одном четверостишье:

Пожелание счастья светлого

Народу и земле родной.

Плач без слез влюбленного

Любимой отверженного.

Поэт пишет свои поэтические произведения на башкирском языке. В первый сборник вошли стихи, рожденные в результате поиска смысла жизни, его размышления о природе, душе.

Фидаиль – дитя природы. И многие его стихи посвящены родной сторонке, ее лесам, рекам. Он живет, чувствуя их дыхание. Ими излечивает свои душевные раны, из них черпает силы и вдохновение.

Во второй книге он выступает больше как историк-философ. На ее страницах мы встречаемся с историческими личностями и местами (Салават Юлаев, Буляк Якупов, Петр Первый, Урал, Караидель(в значении родина, река), Колтантау, Атсыгар (около Сеянтуса)).

В этом сборнике большое впечатление на меня произвело стихотворение «Илатмайык сабыйзы» (Не допустим слез детей). Оно перекликается с Сеянтусской трагедией. Вот уже больше двух веков у речной переправы путники слышат плач ребенка. Говорят, что это никак не успокоится душа безвинно убиенного тевкелевскими карателями дитяти. Автор нашел образ, который раскрывает события тех лет. Этот плач как бы призывает людей не быть равнодушным к судьбе народа.

Историческом плане интересно и «Колтантау хэтирэсе»(Воспоминания Колтантау). Через разговор реки Юрюзань и горы Колтантау автор показывает события, которые произошли на берегу знаменитой реки. Сюда ступала нога Салавата, здесь он промчался на своем аргамаке. Упоминается в стихотворении и речка Байкинка.

Ярким событием в жизни Фидаиля Абелгаяновича явилось участие в работе III Всемирного курултая башкир. В 2009 году он стал лауреатом премии имени Гаяна Локманова.

В конце 2012 год в издательстве «Башкорт тау»  вышла в свет долгожданная книга Фидаиля Сафина «Путешествие в минувшее.  Караидельский район. Записки историка-краеведа». Она повествует  об истории Караиделя  начиная с эпохи камня. Автор приводит исследования разных ученых по темам, касающимся прошлого нашего района, ссылается на архивные источники, испоьзует археологические памятники, представляет новые исторические версии. Вот что пишет об авторе этой книги Б.А.Муратов, сотрудник  отдела этнологии ИИЯЛ УНЦ РАН: «Поистине богата земля талантами, одним из которых, безусловно, является историк-краевед Сафин Фидаиль Абелгаянович. Будучи в научной экспедиции National Geographic в 2012-м году в Башкортостане — мне удалось познакомиться с Ф.А.Сафиным, и я был крайне удивлен глубокой эрудированностью и его интересными историческими заметками, которые ранее в науке считались неразгаданными.

К примеру, Ф.А.Сафину совместно с другим краеведом из Старобайрамгулово Учалинского района РБ Ф.Ф.Шагиевым удалось разгадать на так назывываемое «повествование Феофилакта Симокатта, о реке Тил, которую тюрки называли — Чёрной».

Оба автора, и Ф.А.Сафин и Ф.Ф.Шагиев независимо друг от друга пришли к выводу, что речь идёт о Караидели, т.е. Черной реке, где Тил значит Идель/Итил (река). Итак, казалось бы, нерешенная загадка в современной исторической науке, вызывающая до сих пор диспуты, что же это за река Тил, — было запросто указана краеведами Башкортостана, как вполне давно очевидный исторический факт».

Книга состоит из 25 исторических статей и хорошо проиллюстрирована.

В декабре 2016 года вышла  в издательстве «Китап» следующий поэтический сборник поэта.

… В небольшой деревне у берега реки Уфимка живет учитель, историк, поэт. Мысли его светлы, дела красивы, душа широка. Живет он заботами родной земли, своего народа. Пусть же в этом ему сопутствует удача.

Әй ғөмерҙәр, ҡом сәғәте мени

Ир уртаһы бер мосафир бөгөн,

Сабый ғына инем кисә мин.

***

Мин тыуғанмын көҙ айында

Көҙҙә күпме моң һағыш

Моңһоуланып китәм ҡайсаҡ

Ғәҙәтем һиңә таныш.

Көҙ яҙ түгел, моңһоу һалҡын

Көҙгө көн, ҡышҡа ауыш.

Көҙҙә лә бар ылыҡтырған,

Үҙенә бер хас тауыш

***

Йәшлек үтте ссср- ҙа.

РФ тигән дәүләттә

Ҡаршылармын ҡартлыҡты,

Исән булһам әлбәттә.

Ике дәүләт гражданымын

Йәшерһәм яҙа көтә.

Хәҙер инде ни эшләргә

Уйланып көндәр үтә.

 

***

Тормош һалған йөрәк яраларым

Бөтәйәлә йәнә асыла.

Һөйөү яғып бәйләгәндә генә

Һыҙлауҙары бер тын басыла.

Иҙел буйлап искән көҙгө елдәр

Көсәйә лә, ҡапыл басыла

Бер ҡараһаң тормош шундай татлы

Бер ҡараһаң иллә асы ла.

Кәҙер кисен йылда күк ҡабағы

Теләк теләр өсөн асыла.

Етәр-етмәс кенә бир барыһын

Илата ул күбе аҙы ла.

 

 

Кариҙелдәр беҙ

…Ҡариҙелдән беҙ

         М.Закиров.

Туры әйтәм визави

Ҡариҙелдәр беҙ абый

Башҡортҡа- башҡорт түгел,

Татарға- татар түгел.

Икеһендә яҡын итеп

Ҡабул итһә лә күңел.

***

Уйынсығы менән уйнай

Б-ре… б-ре тиеп йейәнем.

Колаҡ һалһам һүҙҙәренә

Тертләп ҡуйҙы, эй йәнем.

Ирештерә шельма малай,

Юрый уйнаған булып,

Ултыра тип эшһеҙ өйҙә.

БР-ның б/р булып.

Юҡ, мин әйтәм, б/р түгел

Баш бүренең береһе.

Б-ре…б-ре…б-ре инде

Ике һүҙҙең береһе.

Юҡ, ярамай, алай тимә

Танау һуғам, шелтәләп.

Уның һайын дауам итә

Нәни ҡулын һелкәләп.

Сабый ҙа сабый инде шул

Бар эше уның уйын…

Ҡысҡартылып эшһеҙ калып,

Буталды әллә уйым.

***

Үрҙәр менәм, үҙәндәргә төшәм

Кисеү табып, һыуҙар кисәмен.

Ир уртаһы бер мосафир бөгөн,

Сабый ғына инем кисә мин.

Үткәндәрҙән алам бөгөнгөмә,

Матур мәлен, сағыу кисәген.

Ә, үткәндәр алып ҡала бара

*БР – Башҡортостан Республикаһы

б/р – безработный, эшһеҙ

Миңә тигән ғөмер кисәген.

Матурлыҡтар туплап күңелемә

Ҡалынайтып ғәмәл дәфтәрен

Бер тарайып бер киңәйгән юлдан

Дауам итәм тормош сәфәрен.

 

 

 

***

Таҡырланып бөткән һуҡмағыма

Апрель бурандары ҡар һала.

Өйөрмәле заманымда, хоҙай

Эҙһеҙ юғалыуҙан ҡурсала.

Ғәрәсәтле дауылдарҙа көйөп

Шиңгән шәжәрәмдеңөс саты

Үткәндәрҙе бәйләп бөгөнгөгә

Дауам итеү – йәшәү маҡсаты.

Үткәндәргә ясин сығып, буран,

Киләсәккә юлды бикләмә

Үткәндәрҙә – фәһем, алда – өмөт.

Ниәт-хыялымды сикләмә.

 

***

Ер ярыла, япраҡ,үлән көйә

Ни булды һуң йәшел йәйҙәргә?

Кайҙа булды аыул ҡарттары һуң

Ямғыр бутҡаһына әйҙәргә?

Бирә генә йәй кәрәген быйыл

Һыуыҡҡыштан эллә көнләште.

Һыу йылымы, нихәл бабай тиеп

Ир уртаһы берәүөндәште.

Ҡайҙа ҡарттар тиеп баш ватамын

Тынһыу көндә иҙел буйында

Тистәләрҙең алтынсыһын ваҡлай

Икән хәзер беҙҙең быуын да.

 

***

Әй ғөмерҙәр ҡом сәғәте мени

Тик төрлөсә ҡомдоң күләме,

Аға ғөмеркәйҙәр минең аша…

Бик түбән шул әле кимәле.

Өтәләнәм ғөмер кисерештә

Күтәрәм тип, уның кимәлен

Күтәрелгән һайын кимәле тик

Наҡыҫая, кәмей күләме,

Шул байлыҡты ташлап кит әле

Кит әл-е-е-ү….

 

 

 

 

 

 

 

 Донъя әүернәһе

 

 Ҡайнай ҙа ҡайнай туҡтамай

Әй, был донъя ҡазаны.

Донъялыҡта хоҙай биргән

Һынаумы был яҙамы?

 

Алағарай бурандары

Китте тиһәм ҡышты ҡотобына,

Ҡайтты кире, буран уйната.

Заманым да бороп ҡиблаларын,

Әллә ниндәй уйҙар уйлата.

Уйламаған ерҙән уйландыра

Кешемен бит, түгел көнбағыш.

«Ex Orinte lux» тигән латин

Ә нигәһуң хәҙер көнбайыш.

Ҡояш сыға, беләм, көнсығыштан,

Көнбайышҡа барып ул бата.

Көнбайыштан ҡояш көтөп Рәсәй

Үҙен-үҙе һаман йыуата.

Китте тиһәм, иҫке заманалар

Кайтты кире… буран уйната

Бурандарҙа ҡалған заманымда

Уйланмаған ерҙән уйлата.

 

***

Ҡайнай ҙа ҡайнай туҡтамай

Әй, был донъя ҡазаны

Донъялыҡта хоҙай биргән

Һынаумы был яҙамы?

Кайнауҙарҙан йөрәгемә

Ултырадыр юшҡыны.

Төгәлләргә башлағанды

Етмәй ҡала эш көнө.

Ашарға ла онотола

Ваҡытында төшкөнө

Бер аз бөгөн ял итәйем

Аҙнаның бит буш көнө.

Алда тағы нимә булыр?

…Үткәндәре төш кенә.

 

 

 

 

 

 

 

Аҡ ҡайындар.

Ҡайһыбыҙ һуң йырламаған

               Ағастарҙың ҡайһыларын

                         «Имән» Н.Нәжми

Ҡарап киләм тыуған яҡтың сикһеҙ

Басыу ҡырҙарына йыраҡтан.

Ҡайын орлоҡтарын, тиҫкәртен ел

Илем басыуына таратҡан.

Урман төпләп бабам эшкәрткән ер,

Һөрөнтө ер – хәзер сауҡалыҡ,

Йәш ҡайындар буй еткерә бында,

Заман елдәренә сайҡалып.

Йәшен атҡан, яраланып бөткән,

Сауҡа эргәһендә ҡарт ҡайын

Уйға сумған, уйлайҙыр ҙа, бәлки,

Илле өстөң һалҡын март айын.

Бәлки уйлайҙыр ҙа уйға сумып

Нисек халҡы уны яраткан

Быуат аҙағында дәррәү ҡубып,

Ваз кискәнен сүкеш- ураҡтан.

Тискәртен ел сауҡа башын бутай,

Турая ла йәнә бөгөлә

Дауылдарға түҙәр көс тә кәрәк,

Еңел түгел заман йөгө лә.

Шаулай сауҡалыҡта йәш ҡайындар,

Юҡ, шауламай улар, көй һуҙа,

Бер миндеклек япраҡ таба алмай,

Минең генә ярты көн уҙа.

Ҙур сауҡалыҡ, тик эсендә генә

Миндек бәйләрлек тә юҡ симал,

Ҡара ҡайын баҫҡан, ҡара ҡайын

Ҡара ҡайын, ағы юҡ кимәл.

Аҡҡайындан миндек елле лә ул

Ҡара ҡайын – тәнде ҡысыта.

Заман үҙгәрәме, әллә әҙәм.

Бер тынғы юҡ, уйҙар йонсота.

Аҡ уй менән ҡара тирен түгеп

Иген иккән баҫыу – ҡайынлыҡ…

Нисә быуын нәҫел-нәсәбемде

Туйындырған ергә – хаинлыҡ.

Үҙгәрештәр, үҙгәрәбеҙ беҙҙә,

Киләсәктә булыр емеше,

Оялырлыҡҡына тик булмаһын

Һораһалар әгәр:  «Кем эше?»

 

 

Йәшлегемә табыныу

 

Ҡабатланмаҫ миҙгелдәрҙең

Ҡәҙерен белмәгәнмен.

 ***

Аҡ тулҡындар өйөрө

Иҙел башына таба

Кем уҙарҙан ярышып

Ағымға ҡаршы саба.

Ҡайтыу микән уйҙары

Үткәндәргә тағы бер,

Буйһындырып көсөнә

Ел ҡыуамы – миңә сер.

Әй, тулҡындар, минең дә,

Хәлдәрем һеҙҙең ише:

Уҙған мәлдәрен иҫләп

Һағынып йәшәй кеше.

Юлдар арыу үтелгән

Ағарған инде баштар

Һәр хәлдә, үткән ваҡыт,

Юлды яңынан башлар.

 

Йәй билмәне

Ҡызарып бешкән еләк тә

Йәшел хәтфә биләндә

Иләҫләнә күңел минең

Сығайыҡ тип билмәнгә.

Төрөп йүкә япрағына

Сутлы ҡайын еләген,

Бөккән саҡҡа йәй билмәнен

Уйҙарымда еләмен.

Тәме һаман тел осонда

Бала саҡ билмәненең,

Ҡабатланмаҫ миҙгелдәрҙең

Ҡәҙерен белмәгәнмен.

 

Белмәгәс табып булмай

Бәхет менән ғөмер буйы

Беҙ йәшенмәк уйнаныҡ.

Ул ҡасты, ә мин эҙләнем

Уйнап берҙә туйманыҡ

Уйнай-уйнай үткән йәшлек

Уйнап абайламаным

Табып әллә ашаған ул

Сәскәһен абағаның.

Янда кеүек тик күренмәй

Бәхет бәхетем минем.

Нимә бәхет, белһәм ине–

Бәхетле булыр инем.

 

Фекерем һәйкәлдәре.

 

 Фекерҙәрем, фекерҙәрем

  Артабан үҫмәй, ҡатып

Ҡалдығыҙһеҙүткәндәрҙә,

 Шиғри юлдарҙа ятып.

Һүҙ азатлығы

Әҙәп һанға һуғылмаған заман,

Кыланыштар өтә йөрәкте.

Әҙәп һаҡлап,үҙ мәлендә генә,

Әйтеп булмай, туған, кәрәкте.

 

***

Һандуғастар күренмәйсәһайрай

Ҡоҙғон ҡарҡылдай бит күренеп.

Көндәҡарҡылдаған тауышына

Бөткән инде халыҡ күнегеп.

 

***

Табындарҙа ҡулдан ҡулға

Күсмәй ҡымыз кәсәһе.

Бишек йырын урыссалап

Йырлай баш6орт әсәһе.

Үҙ илемдәәсәм теле

Сит телдән дә ситерәк.

Юғалта халкым асылын

Шартларҙай хәлдәйөрәк.

 

Мәңгелек һорау

Әлмисаҡтан алып был көнгәсә

Аңлашылмай әҙәм юләргә,

Хоҙай биргән бөтмәс хазинаны

Нисек итеп ғәҙел бүлергә.

Тик менеңсә генә ғәҙел тиеп

Әҙәм заты риза үләргә

Башҡаларҙың тәҡдим, уй-фекере

Мөһим түгел бер ҙә уларға.

 

Ҡәҙимсеме…?

Интернет бит шаҡшы һыу соҡоро

«Выкл» төймәһенә бас кеше!

Донъяла күп аҡ белемле китап

Ожмах ишегенең асҡысы.

Ауылҡайым бергенәм

 

Тыуған ауылҡайым аҡ өмөтөм,

Йырҙар яҙам һиңә бағышлап.

 Кәкүк

Алма, кәкүк,  һүҙемде

Бер үк кенә ауырға.

Булһаң да һин иҙге ҡош,

Төшмә, зинһар, ауылға.

Ишеткәнем бар минең

Карттар әйтеп килгәнен:

Кәкүк ауылға төшһә,

Әфәт килә тигәнен.

Төшмә, кәкүк, ауылға,

Күкелдә урманымда.

Ғүмер юраусы тигән,

Сыҡҡан һинең даның да,

Юра ғүмер ауылыма

Бәхетле, оҙондарын.

Йәшәһен ул гөрләтеп

Кариҙел үҙәндәрен.

Серле исем.

Улым, энем, ағай, ирем, атай,

Олатайға әле етмәнем.

Донъя көтәм тыуған нигеземдә,

Ауылымды ташлап китмәнем.

Мин тапманым сәбәп, йәштәр кеүек,

Ауылымдан сығып китерлек.

Үҙенә тип хоҙай ҡалдырған ер,

Барыһы ла бында етерлек.

Йыям тиһәң йәйен еләге бар,

Балыҡ ҡармаҡларға – йылғаһы,

Урман тулы көҙөн бәшмәктәре,

Йыйған һайын килә йыяһы.

Аҡ күңелле халыҡ ауылдаштар,

Рухи шишмәләре көмөштәй.

Заманалар ауыр тиеп тормай,

Кот- бәрәҡәт таба кем эшләй.

Тыуған ауылҡайым аҡ өмөтөм,

Йырҙар яҙам һиңә бағышлап.

Үткәнең дә матур, бөгөнгөң дә,

Тик исемең генә табышмаҡ.

Тарих ҡойған табышмаҡҡа яуап

Табалмамдыр инде, биреләм,

Серле исемеңә ни йәшерҙең,

Әйтсе, ауылҡайым, бер генәм.

 

Апрель ҡыҙы – яҙлыҡайым

 

Йылым тотош яҙ айҙары

Юҡ уның ҡышы, көҙө…

Яндарымда һәр саҡ булғас

Һөйгәнем – апрель ҡыҙы

 ***

Йомшаҡ апрель елдәре

Бөрөләргә йән өрә.

Апрель ҡыҙы, йән кисәгем,

Йәшәүемә йәм бирә.

Бәхет шатлыҡ ишегемдең

Һин берҙән-бер асҡысы.

Һылыуҙарҙың һылыуы

Йәнкисәгем – яҙ ҡыҙы.

Йылым тотош яҙ айҙары

Юҡ уның ҡышы, көҙө…

Яндарымда һәр саҡ булғас

Һөйгәнем – апрель ҡыҙы.

 

***

Буйың, һының – яҙғы ҡайын,

Яҙ күҙҙәрен ҡамаштыра

Йылмайыуың, наҙлы һүҙең

Ҡышты йәйгә алмаштыра.

Һин ҡояшым, айым да һин,

Апрель ҡыҙы – яҙлыҡайым,

Ҡабатлайым доға кеүек,

Исемеңде, наҙлыҡайым.

Йәмләндерә  тормошомдо

Яндарымда һин булыуың,

Бәхетлемен һинең менән

Яҙ бүләге – яҙһылыуым.

 

Айлы төндә.

Тынғы тапмай күңел таҡый:

Илһам барҙа яҙ ҙа яҙ.

Сихерлеге төндөң бөгөн…

Һүҙ эҙләйем – һүҙҙәр аҙ.

 

Айлы төндә

Тынғы тапмай күңел таҡый:

Илһам барҙа яҙ ҙа яҙ.

Сихерлеге төндөң бөгөн…

Һүҙ эҙләйем – һүҙҙәр аҙ.

Сихерләне төнһылыуҙың

Сипкелле йөҙө мине,

Йәм өстәп торған тағы

Түм-түңәрәк Ай – миңе.

Йоҡлап бөткәс барыһы ла,

Икәүҙән-икәү ҡалып,

Серләшәбеҙ уның менән,

Ҡулыма ҡәләм алып.

Тасуирларға хистәремде

Һүҙ табылмай – һүҙҙәр аҙ.

Тик… Хискә бирелеп суп-суп

Үбешә ҡәләм ҡағыз.

 

***

Салт аяҙ көн. Халыҡ көләс йөҙлө.

Наурузбикә килгән, март айы.

Икеләтә шатлыҡ: туйлай халыҡ

Яңы мәҙәниәт һарайы.

Науруз етһә, әсәй, фәрештәләр

Ергә төшә, улым, ти ине.

Дөрөҫ икән, сәхнәләрҙә бөгөн

Фәрештәләр төшөп бейене.

Килеп төшкән хатта йондоҙҙар ҙа

Өфөләрҙән сәхнә түренә.

Әй йырлайҙар һуҙып, өҙөп-өҙөп,

Тыуған яғым һинең турыла.

Һынамыш бар науруз нисек үтһә,

Шулай үтә тиҙәр йылың да,

Шатлыҡтарҙа ғына үтһен, халҡым,

Эш көндәрең, байрам, ялың да.

     Ҡариҙелем һин

Һиңә, ғорур Ҡариҙелем,

Кемдәр һөйөп ҡараманы.

Бөгөн килеп бер түрәгә

Исемең дә яраманы.

Үҙгәрттеләр атамаңды

Өфө иҙел булып киттең

Әллә инде шуға быйыл

Ныҡ һайыҡтың, тәмам киптең

Исем-атын яратмаһа

Сабый ҙа бит үрһәләнә

Хәлкәйеңде аңлайым да

Аңламайҙар «үрҙә» әнә.

Үрһәләнмә яҙылһа ла

Өфө тиеп паспортоңда,

Ата-бабам атағанса,

Кариҙел һин үҙ йортоңда.